Ach het gaat wel weer…

Wie weet is dit iets wat ook geld voor jou.

Wat ik veel in de praktijk hoor als men een aantal behandelingen heeft gehad en ik vraag hoe het er nu voor staat? Is; “ach het gaat wel weer” dit komt er dan niet met een spontane houding en blije indruk uit, maar ach…tja het wil wel weer.

Wat wordt hier eigenlijk gezegd? En hoe gaat het echt op dat moment?

Als ik het zou mogen invullen wat ik op zo’n moment zie en voel is dat het nog niet optimaal gaat. Ze nemen genoegen met dat beetje pijn. De klacht staat niet meer op de voorgrond in hun dag. Waardoor het oude dagelijkse leven in alles wat moet weer voorrang krijgt. Hierdoor is er geen noodzaak meer om aan de lichamelijke klachten te werken en moet jouw lichaam het er maar mee doen en weer functioneren in wat jij van je lichaam vraagt te presteren.

Zonde als je het mij vraagt. Als je al maanden slecht slaap omdat je niet op je schouder kan liggen en je hebt na 4 behandelingen weer fatsoenlijk slaapt en qua pijn verbetering geboekt en je laat het laatste stukje herstel liggen. Is dit in mijn ogen iets wat jij jezelf niet gunt want jouw dag aan bezigheden krijgt meer belang dan jij zelf van belang bent.

Door ons drukke digitale wereldje waar we niet meer onderuit kunnen wordt deze situatie een beetje onder gesneeuwd. Je hebt niet direct door hoe alle prikkels en moetjes je in de ban houden. Want herken jij dit? Dat als je maar bezig bent je weinig last van je schouder, heup of rug hebt? Maar zodra je in de rust komt, tjakka daar is die weer, jouw plaaggeest.

Maar wie plaagt wie nou eigenlijk….

Ben jij bereidt om jouw zelf ruimte te geven, echt ruimte? Zodat jij en je lichaam weer gaan samenwerken? En de kans krijgen te herstellen? Ik help je graag mee in dit proces.

Luister naar je lichaam zodat het niet hoeft te schreeuwen, zo cliché maar zo waar en van deze tijd.