En dit heb ik aan den lijve mogen doorvoelen, beleven, openen en belichamen.

Niet in woorden te vatten. Wel in gevoel te duiden. Thuis te komen in mijn lichaam te landen in mijn zuivere pure ruimte, waar ik ineens niet meer vreemd of anders ben maar gewoon mezelf.

Dit alles kwam vanuit een droom op mijn pad. Mer ka ba werd een aantal keer gezegd. Een engeltje op mijn pad bleek achter af. Oke Merkaba, dat gaan we doen. De info vond ik wel een beetje ver gezocht en zweverig ook ivm mijn gelovige achtergrond wat me op de hoede bracht. Maar mijn gevoel was helder dit mag je doen. Het heeft mij als persoon enorm verrijkt en mijn unieke gaven ’s mogen openen.

Ik heb kennis mogen maken met wat ik allemaal voel, de hoog gevoeligheid daarin en hoeveel intelligentie daarin huist. En echt, waar het hoofd geen bal van snapt. Nu lach ik erom omdat ik weet dat het gevoel te vertrouwen is en ben dan enorm nieuwgierig naar een nieuwe les en opening, toen was het een innerlijk gevecht tussen hart en hoofd keer op keer.

Het hoofd zit vol beperkingen, vol kaders en dichte deuren. Het gevoel zit vol ruimte en is oneindig. Jij bent ook oneindig. Ja, ja je hoort het goed! Je bent oneindig! Net zoals het leven, de energie, je gidsen en engelen om jouw heen. Het leven is voor jou en niet tegen jou. Zie de toevalligheden en de tekenen op je pad in de natuur, een ingeving, een tintel of mooie droom. Het hoofd is hier vaak van in de war geraakt en maakte mij vaak wijs, doe normaal, dit hoort niet, wel erg ver gezocht zeg. En had ik als enige optie door doorrrrr met moeten en verkrampen. Merkaba is niet voor niets op mijn pad gekomen en een lange tijd niet te bevatten maar keer op keer een gevoel van thuis komen. Ik heb mijn plek mogen innemen als mens met hart en ziel. Mijn zonnestralen mogen aan zetten in puurheid en verbinding in al wat is.